انتظار مهدی
انتظار: دیده به راه دوختن است، لحظه شمارى کردن براى دیدار کسى یا انجام واقعه اى است، به امید کسى یا چیزى ماندن است، چشم داشتن وتوقّع کارى یا حادثه اى است، نگران شخص عزیزى یا امر مهمّى بودن است. نتظار: امیدوارى، چشم به راهى، آمادگى، نگرانى، چشم داشت و درنگ است. امّا انتظار مهدى(علیه السلام) : همه این ها و فراتر از این هاست. انتظار مهدى(علیه السلام): ایمان به «غیب» اقرار به «ولایت» و باورداشت حق حاکمیت «قرآن» است. عصاره «یقین»، چکیده «تقوى» و خلاصه «عمل صالح» است. عشق به «زیبایى ها»، التزام به «خوبى ها» و شوق به«کمالات» است. «تلاش» براى «یافتن»، «مقاومت» براى «رسیدن» و «جهاد» براى «ساختن» است. نتظار مهدى(علیه السلام) : روایت «اشتیاق»،حدیث «جستجو» و قصّه «وصل» است. انتظار مهدى(علیه السلام) : اقتداى به او، بیعت با او، و سرسپارى به فرمان اوست. رمز پایدارى، سرّ استقامت و راز جانبازى در راه اوست. انتظار مهدى(علیه السلام) : «عامل رشد»، «پشتوانه مقاومت» و «ضامن پیروزى» پیروان امامت است. انتظار مهدى(علیه السلام) : سنگربانى «عقیده»، مرزبانى «اندیشه» و مبارزه در راه پاسدارى از «فرهنگ اسلام و ولایت» است. انتظار مهدى(علیهالسلام) : انتظار روز ظهور اوست و انتظار روز ظهور او، انتظار غلبه اسلام و قرآن است و انتظار غلبه اسلام و قرآن، انتظار تحقق وعده هاى خداوند است.
