ستاره می خیزد، این ساقی عطشان 
علم اگر از دست علمدار زمین نمی خورد
همه جا جار می زنم با این نوای منجلی
ای عمو با چشم خونین، حال زار بلبلت بین
یاس را احساس معنا می کند عشق را ...
ای علمدار ای علمدار ای علمدار حسین
ماالبین، یحسین، من زغری شاب رأس
منم عباس حسین اباالفضل
دلبر و دلداده و دلدار اباالفضل
عباس بی شک تو بهترینی
وقتی علم می بینم یاد علمدار می کنم
توی آسمون قلبم می نویسم با گل یاس
ای یار کربلایی دلدار نینوایی ای یادگار حیدر
ای عشق بی نهایت آقام آقام اباالفضل
عموم اباالفضل یه پهلوونه
