رهبر عالی قدر حضرت آیت الله سید على خامنهاى فرزند مرحوم حجت الاسلام والمسلمین حاج سید جواد حسینى خامنهاى، در روز 24 تیرماه 1318 برابر با 28 صفر 1358 قمرى در مشهد مقدس چشم به دنیا گشود. ایشان دومین پسر خانواده هستند. زندگى سید جواد خامنهاى مانند بیشتر روحانیون و مدرسّان علوم دینى، بسیار ساده بود. همسر و فرزندانش نیز معناى عمیق قناعت و ساده زیستى را از او یاد گرفته بودند و با آن خو داشتند.
مهدی اکبری اینجا کجاست داداش من، دلم داره می گیره
سید مجید بنی فاطمه اربعین (روضه ی حضرت زینب(س))
حاج مهدی سلحشور کن تماشا جان من از آتش غم شعله ور شد
سلحشور و میرداماد سالار زینب سالار زینب
حسین سیب سرخی گمانم کربلا شد عمه نزدیک
حسین سیب سرخی آن را که به خاک کربلا بار افتد
حسین سیب سرخی بر دلم دارم شراره از غم دوری دلبر
حاج محمد رضا طاهری مهلاً مهلاً یا ابن الزهرا
حاج محمد رضا طاهری داداش حسین، داداش حسین
حاج محمد رضا طاهری من باغبان باغ آتش گرفته هستم
حاج محمد رضا طاهری ای خدا گردیده بر پا خیمه های آل طاها
حاج محمد رضا طاهری آی مردم، آی مردم، دلمو با غم سرشتم
حاج محمد رضا طاهری لب تشنه امام من، ذکر صبح و شام من
سید علی مؤمن چرا رنگ از رخ زهرا پریده
سید مهدی میرداماد آهسته تر رو ای بهترینم
حاج محمود کریمی کنار ایوون خونه کبوتر زخمی و خسته
حاج محمود کریمی دل خون تر از ابر و طوفان
حاج محمود کریمی شب تاره بی قراره دلی که چاره نداره
حاج محمود کریمی بی یار و یاور در دل صحرا
حاج محمود کریمی تو را سنگ صبور عشق دیدم
حاج محمود کریمی زینب زینب زینب جانم زینب
حاج محمود کریمی خندیدن به نفس های آتشینم
حاج محمود کریمی حاجتی نیست کسی سفره ی دل باز کند
حاج محمود کریمی خون خوردن و حرفی نزدن کار دلم بود
حاج محمود کریمی سه غم اومد سراغم، هر سه یکبار
حاج محمود کریمی داداش، از این زمین دل واپسم
حاج محمود کریمی ببین زانو زده، یل ام البنین
حاج محمود کریمی دینم دینم زینب و حسینه
حاج محمود کریمی چشمای بی خواب آوردم
عبدالرضا هلالی حسین، ای برادر من بی کفن، ای برادر من
عبدالرضا هلالی خدایا خدایا در حرم غوغاست
عبدالرضا هلالی دلیران، ای پهلوانان مرد
عبدالرضا هلالی کرببلا غوغا غوغا
عبدالرضا هلالی بی تو می میرم عمه جان زینب
نبودی ببینی یا حسین
آهای خدای مهربون
اسیر یار
باقی نمانده
بی پروا
داره میشینه گرد یتیمی رو سرم
دلم تنگ غروب کربلاست
امشب از اون شبایی که ذکر تو کلام منه
همه هستیم
خداحافظ تا سحر
واسه اون پرچم سرخت
یا حسین غریب مادر
زینب نالان
قنوت دست من
غلامعلی کویتی پور
غلامعلی کویتی پور
غلامعلی کویتی پور
غلامعلی کویتی پور
غلامعلی کویتی پور
فخرم اینه تو دنیا که دلم با رقیه است
ایها الناس ایها الناس شده ام مجنون عباس
این حسین کیست خدایا که خدایی می کند
سیدی العشاق یعنی حسین
بین الحرمین بین الحرمین
اگه یه روزی پا بده زیارت حریم تو
هر تپش دل من اسم تو رو می یاره
با وفایی با صفایی پر شوری پر احساس
نمک سفره عشقت
زینب دل شکسته زینب
(سینه زنی عربی) من البین، یاحسین، من زغری شاب الرأس.... (ملا باسم)
(سینه زنی عربی) یابن امی، جارت الدنیا علینا... (ملا باسم)
(عشق فقط، عشق حسین) عمریه که دل به سینه، میزنه سنگ حسینو.... (عبدالرضا هلالی)
(نهانخانه دل) تو ای عشقو ای تمام وجودم، تو بود و نبودم، فدای رخ تو همه عالم... (حمید علیمی)
خدایا، خدایا... بی حسین من می میرم.... (حمد علیمی)
عمو جون، تا تو بودی سر و سامونی داشتیم.... (محمود کریمی)
سفر عشقو شروع کن، دلتو بزن به دریا... (عبدالرضا هلالی)
دلمو زدم به دریا، اومدم به سوی زهرا(س).... (عبدالرضا هلالی)
آقامون دلبره، ماها رو می خره، کربلا می بره... (عبدالرضا هلالی)
برای دانلود کردن مرثیه ها، روی آیکون کلیک راست نموده
و گزینه ...Save Target As را انتخاب نمایید
از دشت کربلا آن دشت پر بلا با شور و با نوا می آید این ندا
حی علی الصلوه حی علی الصلوه
با خون وضو کنم رو سوی او کنم تا گفتگو کنم شوری کنم بپا
حی علی الصلوه حی علی الصلوه
شد کشته نماز آن آشنای راز آن سرو سرفراز افتاده سرجدا
حی علی الصلوه حی علی الصلوه
شد کشته اکبرت عباس و اصغرت هم عون و جعفرت خون می زند صلا
حی علی الصلوه حی علی الصلوه
ای جان من حسین ای بی کفن حسین گلگون بدن حسین محبو ب کبریا
حی علی الصلوه حی علی الصلوه
ادامه مطلب...
بازگشت امام خمینی به وطن
سرانجام صبح روز 12 بهمن 1357 بود که رهبر انقلاب به روی پله های هواپیما ظاهر گردیدند. جمعیت انبوهی که به استقبال رهبر خود رفته بودند در فرودگاه و در طول مسیر آن تا بهشت زهرا در طرفین خیابان ساعتها به انتظار نشسته بودند تا حتی یک لحظه از نزدیک چهره نورانی رهبر دور از وطن خویش را ببینند. همه شهر گلباران و چراغانی بود. خنده از لبهای هیچکس دور نمی شد. میلیونها انسان که از سراسر ایران برای دیدار امام خمینی (ره) به تهران آمده بودند در انتظار بودند
محمدشاه در سال 1264 در گذشت یک ایران پرآشوب و فتنه ای باقی گذاشت تمام این ها ثمره صدارت حاجی میرزا آقاسی بود که دشمنان سرسخت ایران مصر بودند این مرد غیراهل در صدارت باقی بماند برای ملت ایران یک خوشبختی بود که شاه مرد و ایران از یک زمامداری مانند حاجی میرزا آقاسی خلاص شد .
هفته جهاد کشاورزی 11الی 17 دی ماه مبارک باد