خوشا آن که خود را خوار انگاشت ، و کسبى پاکیزه داشت ، و نهادش را از بدى بپرداخت ، و خوى خود را نیکو ساخت و زیادت مالش را بخشید و زبان را از فزون گویى درکشید ، و شرّ خود را به مردم نرساند و سنّت او را کافى بود ، و خود را به بدعت منسوب نگرداند . [ مى‏گویم بعضى این فقره و آن را که پیش از آن است به رسول خدا ( ص ) نسبت داده‏اند . ] [نهج البلاغه]

سلام هم وطن

 فاطمه زهراعلیها السّلام

مَن أصعَدَ إلَى اللهِ خالِصَ عِبادَتِهِ أهبَطَ اللهُ إلَیهِ أفضَلَ مَصلَحَتِهِ .

هرکس عبادت خالص خود را به سمت خدا فرستد خداوند بهترین مصلحت او را به سویش فرو مى فرستد .




حسن ::: سه شنبه 85/9/7::: ساعت 10:49 صبح

 
لیست کل یادداشت های این وبلاگ