مناجات با امام زمان (عج)
مناجات با امام زمان (عج)
ای قلم سوزلریندا اثر یخ
مرا غرق شیدایی کن دلم را تو دریایی کن
یا ابا صالح ابا صالح مدد
یااباصالح یااباصالح یااباصالح
بابای خوب و مهربون گل زمین و آسمون
تو ای صفای ضمیرم، چرا نمی آیی؟
غم عشقت بیابون پرورم کرد
روز جمعه شد و دلبر نیومد
تو ای عشق و ای تمام وجودم
ای ساربان آهسته ران
به زیر زلفت این ماه است و یا رو
عزیز بی قرینه کی می آیی
ای از تواضع یار من
به دلم اُفتاده آقا که دیگه می خوای بیایی
تو دلم یه دنیا حرفه
ندارد دگر طعم شادی نمک
دل پریشونم پریشونم، که اربابم نیومد
سایتون سنگینه مولا
ستاره می خیزد، این ساقی عطشان
علم اگر از دست علمدار زمین نمی خورد
همه جا جار می زنم با این نوای منجلی
ای عمو با چشم خونین، حال زار بلبلت بین
یاس را احساس معنا می کند عشق را ...
ای علمدار ای علمدار ای علمدار حسین
ماالبین، یحسین، من زغری شاب رأس
منم عباس حسین اباالفضل
دلبر و دلداده و دلدار اباالفضل
عباس بی شک تو بهترینی
وقتی علم می بینم یاد علمدار می کنم
توی آسمون قلبم می نویسم با گل یاس
ای یار کربلایی دلدار نینوایی ای یادگار حیدر
ای عشق بی نهایت آقام آقام اباالفضل
عموم اباالفضل یه پهلوونه